Wczoraj była pierwsza sobota miesiąca, dzień w którym w sposób szczególny pamiętamy o Niepokalanym Sercu Maryi.
Eucharystię sprawował ks. Łukasz Borowski, który mówił o tym, że Ojciec oddał nam to co najważniejsze, czyli swojego Syna. Syn oddał nam również najcenniejsze - swoją Matkę. My też w akcie zawierzenia Maryi mamy oddać wszystko co mamy najcenniejsze Bogu.
Po Mszy Świętej zjedliśmy śniadanie przygotowane przez parafian, a następnie ruszyliśmy do Kołbieli. Tam, oprócz poczęstunku, mieliśmy możliwość spotkania się z pielgrzymką Łomżyńską, która tak jak my idzie do Matki Bożej na Jasną Górę.Radośnie wymieniliśmy się doświadczeniami pielgrzymkowymi, podaliśmy sobie ręce i ruszyliśmy dalej, zostawiając pielgrzymkę Łomżyńską na postoju.
Przed nami rozpostarła się droga krajowa nr 50 (DK50). Z racji na duży ruch uliczny szliśmy jedną pielgrzymkową grupą. Śpiew był prowadzony naprzemiennie przez każdą grupę. Nie zabrakło również modlitwy różańcowej i konferencji. Pierwszy postój w lesie, na poboczu drogi, był po pierwszych 7 km. Był on najspokojniejszym postojem od początku pielgrzymki. Wszyscy pątnicy padli w cień ze zmęczenia długim asfaltowym odcinkiem i odpoczywali. Jednakże po krótkim czasie, na twarze pielgrzymów wrócił uśmiech i dało się słyszeć radosne śpiewy. Kolejne odcinki tego dnia wyglądały bardzo podobnie. Jak co dzień odmówiliśmy koronkę do Miłosierdzia Bożego w naszych intencjach oraz w intencjach wszystkich, którzy nas o to prosili.
Na ostatnim odcinku mogliśmy podziwiać Wisłę. Przechodząc przez most radośnie śpiewaliśmy „Płynie Wisła płynie, po Polskiej krainie…”. Chwilę później naszym oczom ukazał się wielki napis GÓRA KALWARIA, ale do postoju mieliśmy jeszcze kawałek. Weszliśmy w miasteczkową uliczkę, by dojść nią do Sanktuarium Św. Jana Papczyńsiego, a tam już czekali na nas mieszkańcy z wodą i wielkim napisem „Witamy pielgrzymów”. To dodało nam sił na ostatnie kilkanaście minut marszu.
Wyczerpani całodniowym trudem i zadowoleni, wieczorem tradycyjnie o 20:30, spotkaliśmy się na Adoracji Najświętszego Sakramentu oraz na rozważaniach i modlitwie z pierwszej soboty miesiąca. W licznym gronie, zasilonym przez parafian, pomodliliśmy się i udaliśmy się na spoczynek.